مسابقات موتورسواری که به آن Moto Racing ,Motorcyche Racing نیز گفته می شود دارای دسته بندی و انواع مختلفی است.
انواع مسابقات موتور سواری:
مسابقات Trials championship
مسابقات Speed way GP
رقابتهای جهانی موتورکراس
مسابقات موتو GP
سری مسابقات WSBK
مسابقات موتورسواری رالی داکار
Trials championship:
این مسابقات از سری مسابقاتی است که در اون سرعت جزو مولفه های مسابقه نیست. این نوع رقابت ها به رقص باله با موتور معروف است و اغلب در محیط های بسته و کمتر در محیط های باز برگزار می شود. هر زمانی که موفق به حفظ تعادل با این موتور ها شوید میتوان گفت که مهارت لازم در این رشته را به دست آوردید. در واقع حفظ تعادل با این موتورها حرف اول را در یادگیری مهارت این رشته می زند خصوصا که بحث گذشتن از مانع های مختلف هم در پیش باشد. در موتورسواری تریال کوجک ترین برخورد پا با زمین به عنوان یک امتیاز منفی تلقی می شود و معنای آن این است که شرکت کننده می بایست همواره در هر شرایطی پایش را برای حفظ تعادل روی زمین نگذارد.
Speed way GP:
موتور های این دسته از مسابقات ترمز نداردند و موتور سوار است که باید با استفاده از امکانات خود و پاهایش سرعت را کم کند. پیستهای این رقابتها از شن، خاکی به نام دولومیت و… پوشیده شده است که قبل از مسابقه توسط ماشینهای آبپاش به گل نسبتا نرمی تبدیل میشوند.
همه هیجان این مسابقات به لیزخوردن موتورها در قسمتهای دایرهای پیچ هاست به نحوی که شاسی موتور در جهت خلاف فرمان زاویه میگیرد و محور عقب نیز با سرعت هرچه تمامتر نیروی مورد نظر موتورسوار را تامین میکند.
رقابتهای جهانی موتورکراس :
پیست های مسابقات کراس به هیچ عنوان مسطح نیستند و تنها چالش های آنها مسیرهای با پستی و بلندی زیاد است که اکثرا موتورسواران را به پرش های طولانی وادار می کند. طول پیست ها اغلب 1 کیلومتر است و موتورسوارها باید در حدود 10 تا 25 بار آن را دور بزنند. این دسته از مسابقات به صورت لیگ درون کشوری در کشور هایی مثل برتیانیا، اسپانیا و آمریکا برگزار می شود. در این مسابقات موتورها با سرعتی نزدیک به 80 تا 100 کیلومتر به سمت سکوی پرشی حرکت می کنند که بعضا ارتفاع آنها به 20 متر می رسد. سپس با انجام حرکات نمایشی و فرود سالم از داورها امتیاز کسب می کنند.
مسابقات موتو GP:
پرطرفدارانه ترین رشته موتور سواری در دنیا رشته موتو GPاست. سرمایه گذاری در این رشته از سوی شرکت کنندگان در این مسابقات بی اندازه است. این رشته با بیش از 65 سال قدمت، یکی از قدیمی ترین مسابقات قهرمانی جهانی در رشته موتورسواری و اتومبیلرانی است. به طوری که نخستین فصل آن در سال 1949 و بعد از جنگ جهانی دوم برگزار شد. نکته ای که در معرفی این رشته حائز اهمیت است وجه تمایز رقابت های موتو جیپی و سوپربایک در این است که موتورهای سوپربایک همان موتورهای خیابانی اصلاح شده هستند اما موتورهای شرکت کننده در رقابت های جهانی موتو GP به شکل کاملا اختصاصی طراحی شده اند و نمی توان با آنها در خیابان رانندگی کرد و همچنین خرید آنها برای مردم عادی میسر نیست.
سری مسابقات WSBK:
این مسابقات که به رقابت های سوپربایک معروف هستند، هر ساله در 13 مرحله برگزار می شوند. مسابقات سوپربایک از تورنمنت های سوپراسپرت ها به طور جداگانه برگزار می شود. رانندگان در هر مرحله از مسابقات سوپربایک باید در دو مسابقه جداگانه شرکت کنند اما مسابقات کلاس سوپراسپرت ها که دارای موتورهای ضعیف تری هستند، تنها در یک رقابت برگزار خواهدشد. امسال دو پیست لازیتزرینگ و جرز آلمان و اسپانیا به علت عدم بازسازی گسترده حذف و پیست و های جمهوری چک و آرژانتین به تقویم مسابقات سوپربایک اضافه شده اند.
مسابقات موتورسواری رالی داکار:
رالی داکار در مسیر 8500 کیلومتری خود از کشورهای مختلف آمریکای جنوبی شامل آرژانتین، بولیوی و شیلی عبور می کند و مانند مسابقات هر ساله، محل رقابت ماشین های ویژه، کشنده ها، موتورسیکلت ها و چهارچرخه ها خواهدبود. این وسایل نقلیه و خصوصا موتورسیکلت ها در طی مسیر مسابقه دو هدف اصلی و مهم دارند؛ اول این که در مسیر سخت مسابقه، سالم باقی بمانند و دوم این که این رقابت خارج جاده ای را برنده شوند. حجم پیشرانه تمامی موتورهای شرکت کننده در این رالی در حدود 450 تا 600 سیسی است که اغلب 2 سیلندر هستند. در این رشته استقامت موتورسوار و همچنین موتورسیکلت از اهمیت ویژه ای برخوردار است چرا که پستی و بلندی های مسیر به حدی است که تنها بدن ورزیده و با استقامت می تواند تحمل این مسیرهای ناهموار را داشته باشد.